આંખો રડી પડી

આંખો રડી પડી અને રેલાય છે અવાજ
છે બંધ હોઠ તોય વહી જાય છે અવાજ

બોલ્યા તમે એ વાતને વર્ષો થઇ ગયા
દિલમાં હજીય કેમ એ પડઘાય છે અવાજ

હોઠોનું સ્મિત આંખના મદમસ્ત ઇશારા
શબ્દો વિનાય આજ તો સંભળાય છે અવાજ

છે એમનાથી તો એ પરિચિત ઘણો છતાં
દિલની છે વાત એટલે શરમાય છે અવાજ

દિલની દિવાલો ગુજંતી થઇ જાય છે ‘મહેક’
જો એની યાદનો કદી અથડાય છે અવાજ

આંખો રડી પડી અને રેલાય છે અવાજ
છે બંધ હોઠ તોય વહી જાય છે અવાજ

પ્રથમ ગઝલસંગ્રહ “પ્યાસ”માંથી.

આ ગઝલને મનહર ઉધાસનો કંઠ મળ્યો છે અને તેમના “અવાજ”  નામના આલ્બમમાં સ્થાન મળ્યું છે જે મારા માટે આનંદની વાત છે.